Meneer Shavarsh woont in Tumanyan, een stad in de stedelijke gemeentelijke gemeenschap in de Lori provincie van Armenië en ligt op 149 km ten noorden van de hoofdstad Yerevan en 38 km ten noorden van de provinciale centrum Vanadzor. De bevolking van de stad is voornamelijk betrokken bij de landbouw en veeteelt. Er zijn veel arme ouderen te vinden. Velen van hen doen daarvoor een beroep op Mensenkinderen voor hulp.
Meneer Shavarsh is 70 jaar en hij woont alleen. Hij komt oorspronkelijk uit het dorp Karin, maar is geboren en getogen in de stad Tumanyan, waar hij naar de plaatselijke middelbare school ging. Hij werkte als ovenarbeider in de steenfabriek van Tumanyan en later als voorman. Sinds de jaren negentig is hij werkloos geweest en nu is hij gepensioneerd. Meneer Shavarsh is op jonge leeftijd getrouwd en samen met zijn vrouw bouwden ze een leven op. Ze hebben twee zonen gekregen die nu in Yerevan wonen en werken. Ze huren een appartement en ze proberen hun eigen leven op te bouwen.
De lente van 2024 was het zwaarst voor meneer Shavarsh: zijn vrouw werd ziek en overleed, waardoor hij helemaal alleen achterbleef. Nu is alles veranderd. Hun huis was vroeger gevuld met geluiden: de kinderen kwamen en gingen, of hij en zijn vrouw zaten ’s avonds bij elkaar te praten. Nu is er alleen nog stilte.
“Zonder mijn vrouw is het erg moeilijk,” zegt meneer Shavarsh. ” In de avond praatten we samen, lagen we naast elkaar. Nu is er alleen stilte, alleen ik en ik.”
Meneer Shavarsh probeert zijn leven zo goed mogelijk te leiden. ’s Ochtends doet hij huishoudelijke klusjes en zit hij soms buiten met de buren. Maar thuiskomen is het moeilijkst: er is niemand die op hem wacht. Overdag gaat het redelijk, maar de nachten zijn lang en zwaar.
Meneer Shavarsh ontvangt een maandelijks pensioen van 46.000 AMD / € 109,-. Hiervan probeert hij in zijn basisbehoeften te voorzien: de nutsvoorzieningen, medicijnen en voedsel. Ondanks dat hij een bescheiden en sober leven leidt, is het geld nauwelijks voldoende, vooral als de medische kosten toenemen. Meneer Shavarsh klaagt echter niet: hij is gewend om met beperkte middelen te leven en doet er alles aan om voor zichzelf te zorgen zonder zijn kinderen tot last te zijn.
We zijn van plan om meneer Shavarsh Mkrtumyan in het project seniorsponsoring in te schrijven. Als gevolg hiervan ontvangt hij voedingspakketten, krijgt hij medische hulp, kleding, verzorgingsproducten, sociaal psychologische ondersteuning en tijdens de windermaanden krijgt hij verwarming.